default_mobilelogo

ΓΛΩΣΣΑ - LANGUAGE

ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΑΡΘΡΩΝ

Ιστότοπος Ποιότητας στην Υγεία

Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου 2013 03:00

Η Διοίκηση Έργων (Project Management) και το Περιβάλλον Λειτουργίας της (Δημήτριος Εμίρης)

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)

Δημήτριος Εμίρης

Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Βιομηχανικής Διοίκησης και Τεχνολογίας,

Πανεπιστήμιο Πειραιώς

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Εισαγωγή

Η χρήση του όρου «διοίκηση έργων» ή project management στα αγγλικά είναι όλο και συχνότερη στις μέρες μας. Η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων με τα έργα (projects) που τους συνόδευσαν, τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα –κυρίως με συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση-, αλλά και οι πιο πρόσφατες Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), έχουν καταστήσει τον όρο δημοφιλή και έχουν δημιουργήσει την ανάγκη προβληματισμού σε σχέση με το αντικείμενο. Ο προβληματισμός εστιάζεται πρώτον, στο σαφή καθορισμό του όρου, τι δηλαδή εννοούμε λέγοντας project και project management, δεύτερον, στις δεξιότητες που αναζητώνται και απαιτούνται από τα στελέχη με ενασχόληση στη διοίκηση έργων και τρίτον, στη μεθοδολογία εφαρμογής του project management στις σύγχρονες επιχειρήσεις. Το παρόν άρθρο επιχειρεί να απαντήσει με συνοπτικό και περιεκτικό τρόπο στα δύο πρώτα ερωτήματα. Το μεθοδολογικό πλαίσιο και οι παράμετροι εφαρμογής του project management σε μία επιχείρηση αποτελούν αντικείμενο του επόμενου άρθρου.

 

Τι είναι έργο;

Σύμφωνα με έναν κοινής αποδοχής ορισμό, ένα έργο είναι μία προσωρινή προσπάθεια που εκτελείται προκειμένου να δημιουργηθεί ένα μοναδικό προϊόν ή υπηρεσία. Προσωρινό σημαίνει ότι κάθε έργο έχει προσδιορισμένη αρχή και τέλος. Το τέλος επέρχεται όταν επιτευχθούν οι στόχοι του έργου, ή όταν καταστεί σαφές ότι οι στόχοι του έργου δεν πρόκειται ή δεν μπορούν να επιτευχθούν, ή ότι η ανάγκη για το έργο δεν υφίσταται πλέον οπότε και το έργο τερματίζεται. Η μοναδικότητα είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό των παραδοτέων ενός έργου, τα οποία μπορεί να είναι προϊόντα, υπηρεσίες ή αποτελέσματα. Για παράδειγμα, έχουν κτισθεί πολλές χιλιάδες κτίρια γραφείων, κάθε ένα όμως εξ’ αυτών είναι διαφορετικό – διαφορετικός κύριος, διαφορετικός σχεδιασμός, διαφορετική τοποθεσία, διαφορετικοί εργολάβοι, κλπ.

Τα έργα αναλαμβάνονται σε όλα τα επίπεδα ενός οργανισμού και μπορεί να εμπλέκουν από ένα έως πολλές χιλιάδες άτομα. Η διάρκειά τους μπορεί να κυμαίνεται από λίγες εβδομάδες μέχρι αρκετά χρόνια και να εμπλέκουν έναν ή πολλούς οργανισμούς, όπως σε κοινές επενδύσεις και συνεταιρισμούς. Τα έργα συνήθως τερματίζονται όταν οι συγκεκριμένοι στόχοι τους επιτευχθούν. Παραδείγματα έργων είναι:

  • Η ανάπτυξη ενός νέου προϊόντος ή υπηρεσίας
  • Η επιβολή μίας αλλαγής στη δομή, τη στελέχωση, ή το ύφος ενός οργανισμού
  • Ο σχεδιασμός ενός νέου οχήματος μεταφορών
  • Η ανάπτυξη ή απόκτηση ενός νέου ή τροποποιημένου πληροφοριακού συστήματος
  • Η κατασκευή ενός νοσοκομείου
  • Η ανάπτυξη ενός συστήματος ύδρευσης για μία κοινότητα
  • Η εκτέλεση μίας προεκλογικής εκστρατείας για ένα πολιτικό γραφείο, κ.ά.

Τα έργα λειτουργούν συνήθως ως ένα μέσο οργάνωσης δραστηριοτήτων που δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν εντός των φυσιολογικών επιχειρησιακών ορίων του οργανισμού και χρησιμοποιούνται συχνά ως μέσο επίτευξης του στρατηγικού σχεδίου ενός οργανισμού, είτε η ομάδα έργου εργάζεται για τον οργανισμό είτε απλά παρέχει υπηρεσίες. Τα έργα εγκρίνονται συνήθως ως αποτέλεσμα ενός ή περισσοτέρων από τους ακόλουθους στρατηγικούς παράγοντες:

  • Μίας κοινωνικής ανάγκης (π.χ., μία φαρμακευτική εταιρεία εκπονεί ένα ερευνητικό έργο για την ανάπτυξη ενός καινούργιου ιατρικού σκευάσματος)
  • Μίας απαίτησης της αγοράς (π.χ., μία εταιρεία πετρελαίου εγκρίνει ένα έργο ανέγερσης ενός καινούργιου διυλιστηρίου αποκρινόμενη σε χρόνια έλλειψη βενζίνης)
  • Μίας ανάγκης ενός οργανισμού (π.χ., μία εταιρεία εκπαίδευσης εγκρίνει ένα έργο ανάπτυξης ενός καινούργιου μαθήματος προκειμένου να αυξήσει τα έσοδά της)
  • Ενός αιτήματος πελάτη (π.χ., μία εταιρεία παραγωγής ηλεκτρισμού εγκρίνει ένα έργο κατασκευής ενός νέου υποσταθμού προκειμένου να εξυπηρετήσει ένα καινούργιο βιομηχανικό πάρκο)
  • Μίας τεχνολογικής εξέλιξης (π.χ., μία εταιρεία λογισμικού εγκρίνει ένα νέο έργο ανάπτυξης μίας νέας γενιάς βίντεο-παιχνιδιών έπειτα από την εισαγωγή νέου εξοπλισμού παιχνιδιών από τις εταιρείες ηλεκτρονικών)
  • Μίας νομικής απαίτησης (π.χ., ένας κατασκευαστής χρωμάτων εγκρίνει ένα έργο καθιέρωσης κατευθυντήριων γραμμών για τη διαχείριση ενός νέου τοξικού υλικού).

 

Τι Είναι η Διοίκηση Έργων;

Διοίκηση έργων (project management) είναι η εφαρμογή γνώσεων, ικανοτήτων, εργαλείων και τεχνικών στις δραστηριότητες ενός έργου προκειμένου να επιτευχθούν οι απαιτήσεις του έργου. Η διοίκηση έργων επιτυγχάνεται μέσω της χρήσης και της ολοκλήρωσης συγκεκριμένων διεργασιών διοίκησης έργων (project management processes) για την έναρξη, προγραμματισμό, εκτέλεση, παρακολούθηση, έλεγχο και ολοκλήρωση του έργου. Για την επίτευξη των στόχων του έργου, υπεύθυνος είναι ο διευθυντής του (project manager). Η διοίκηση ενός έργου περιλαμβάνει:

  • Τον προσδιορισμό των απαιτήσεων
  • Τον καθορισμό σαφών και επιτεύξιμων στόχων
  • Την εξισορρόπηση των ανταγωνιστικών αιτημάτων για ποιότητα, φυσικό αντικείμενο, χρόνο και κόστος
  • Την προσαρμογή των προδιαγραφών, σχεδίων και προσεγγίσεων στις διαφορετικές ανάγκες και προσδοκίες των διαφόρων συμμετόχων.

Οι διευθυντές έργων συχνά αναφέρονται σε έναν «τριπλό περιορισμό» ‑φυσικό αντικείμενο, χρόνος και κόστος του έργου- για τη διαχείριση των ανταγωνιστικών απαιτήσεων του έργου. Η ποιότητα του έργου επηρεάζεται από την εξισορρόπηση των τριών αυτών παραγόντων. Τα ιδιαίτερα ποιοτικά έργα παραδίδουν το απαιτούμενο προϊόν, υπηρεσία ή αποτέλεσμα, σύμφωνα με το αντικείμενο, εντός των προθεσμιών και εντός των ορίων του προϋπολογισμού. Η σχέση μεταξύ των παραγόντων αυτών είναι τέτοια που εάν ένας από τους τρεις παράγοντες μεταβληθεί, τουλάχιστον ένας άλλος παράγοντας θα επηρεασθεί. Οι διευθυντές έργων διοικούν επίσης τα έργα σε σχέση με την αβεβαιότητα, τον κίνδυνο (ή ρίσκο) του έργου, δηλαδή ένα αβέβαιο γεγονός ή συνθήκη, που εάν συμβεί, έχει μία θετική ή αρνητική επίδραση σε έναν τουλάχιστον στόχο του έργου. Η ανταγωνιστική φύση των αιτημάτων αυτών απεικονίζεται στο Σχήμα 1.

 

 

Σχήμα 1: Τα ανταγωνιστικά αιτήματα που παρουσιάζονται κατά την υλοποίηση ενός έργου.

 

Οι Συμμέτοχοι του Έργου

Οι συμμέτοχοι του έργου  (project stakeholders) είναι άτομα και οργανισμοί που εμπλέκονται ενεργά σε αυτό, ή των οποίων τα συμφέροντα μπορεί να επηρεασθούν ως αποτέλεσμα της εκτέλεσης ή της ολοκλήρωσης του έργου και ενδέχεται να επηρεάζουν το έργο και τα αποτελέσματά του. Η ομάδα διοίκησης του έργου πρέπει να προσδιορίσει τους συμμέτοχους, να καθορίσει τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες τους και -στο μέτρο του δυνατού- να διαχειριστεί τις επιδράσεις τους σε σχέση με τις απαιτήσεις αυτές προκειμένου να διασφαλίσει ένα επιτυχημένο έργο.

Οι συμμέτοχοι έχουν διάφορα επίπεδα ευθυνών και εξουσίας όταν συμμετέχουν σε ένα έργο και αυτά μπορεί να μεταβληθούν κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής ενός έργου. Η ευθύνη και η εξουσία τους εκτείνονται από περιστασιακές συνεισφορές σε επιθεωρήσεις και ομάδες εστίασης μέχρι την πλήρη χορηγία του έργου, η οποία περιλαμβάνει την παροχή πολιτικής και οικονομικής υποστήριξης. Οι συμμέτοχοι που αγνοούν αυτές τις ευθύνες μπορεί να έχουν καταστροφική επίδραση στους στόχους του έργου. Αντίστοιχα, οι διευθυντές έργων που αγνοούν τους συμμέτοχους πρέπει να αναμένουν καταστροφικές επιδράσεις στα αποτελέσματα του έργου.

Οι συμμέτοχοι μπορεί να έχουν θετική ή αρνητική επίδραση σε ένα έργο. Θετικοί συμμέτοχοι είναι αυτοί που φυσιολογικά ωφελούνται από ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα του έργου, ενώ αρνητικοί συμμέτοχοι είναι αυτοί που βλέπουν αρνητικά αποτελέσματα από την επιτυχία του έργου. Για παράδειγμα, η επιχειρηματική ηγεσία σε μία κοινότητα που θα ωφεληθεί από ένα έργο βιομηχανικής επέκτασης μπορεί να αποτελεί θετικό συμμέτοχο, καθότι βλέπει οικονομικά οφέλη για την κοινότητα από την επιτυχία του έργου. Αντίθετα, περιβαλλοντικές ομάδες μπορεί να είναι αρνητικοί συμμέτοχοι εάν αντιλαμβάνονται το έργο ως επιβλαβές για το περιβάλλον. Οι αρνητικοί συμμέτοχοι συχνά αγνοούνται από την ομάδα έργου με κίνδυνο να μην μπορέσει να φέρει εις πέρας τα έργα με επιτυχία.

Οι κύριοι συμμέτοχοι σε κάθε έργο είναι:

  • Ο διευθυντής του έργου. Το άτομο που είναι υπεύθυνο για τη διοίκηση του έργου.
  • Ο πελάτης/χρήστης. Το άτομο ή ο οργανισμός που θα χρησιμοποιήσει το προϊόν του έργου. Μπορεί να υπάρχουν πολλαπλά επίπεδα πελατών. Για παράδειγμα, οι χρήστες ενός καινούργιου φαρμακευτικού προϊόντος μπορεί να περιλαμβάνουν τους γιατρούς που το συνταγογραφούν, τους ασθενείς που το χρησιμοποιούν και τους ασφαλιστές που πληρώνουν γι’ αυτό. Σε ορισμένες περιοχές εφαρμογών, οι όροι πελάτης και χρήστης είναι συνώνυμοι, ενώ σε άλλες ο όρος «πελάτης» αναφέρεται στην οντότητα που αγοράζει το προϊόν του έργου ενώ «χρήστες» είναι αυτοί που θα χρησιμοποιήσουν απευθείας το προϊόν του έργου.
  • Ο φορέας υλοποίησης. Η επιχείρηση της οποίας οι εργαζόμενοι εμπλέκονται αμεσότερα με την εκτέλεση της εργασίας του έργου.
  • Τα μέλη της ομάδας έργου. Το σύνολο των ατόμων που εκτελεί τις εργασίες του έργου.
  • Η ομάδα διοίκησης έργου Τα μέλη της ομάδας έργου που εμπλέκονται άμεσα στις δραστηριότητες διοίκησης.
  • Ο χορηγός. Το άτομο ή η ομάδα που παρέχει τους οικονομικούς πόρους, σε μετρητά ή σε είδος, για το έργο.
  • Οι επηρεαστές (influencers). Τα άτομα ή οι ομάδες που δεν σχετίζονται άμεσα με την απόκτηση ή τη χρήση του προϊόντος του έργου, αλλά λόγω της θέσης κάποιου ατόμου στον οργανισμό του πελάτη ή το φορέα υλοποίησης, μπορούν να επηρεάσουν, θετικά ή αρνητικά, την πορεία του έργου.
  • Το Γραφείο Διοίκησης Έργου (PMO). Αν υφίσταται στο φορέα υλοποίησης, το PMO μπορεί να αποτελέσει συμμέτοχο εφόσον έχει άμεση ή έμμεση ευθύνη για το αποτέλεσμα του έργου.

Πέραν των ανωτέρω κυρίων συμμετόχων, υπάρχουν και άλλες κατηγορίες όπως ιδιοκτήτες και επενδυτές, προμηθευτές και εργολάβοι, μέλη της ομάδας και οι οικογένειές τους, κυβερνητικοί οργανισμοί και μέσα ενημέρωσης, ανεξάρτητοι πολίτες, καθώς και η ευρύτερη κοινωνία. Οι διευθυντές των έργων πρέπει να διαχειρίζονται και τις προσδοκίες των συμμετόχων, κάτι που μπορεί να είναι δύσκολο καθότι αυτοί συχνά έχουν διαφορετικούς ή αλληλοσυγκρουόμενους στόχους. Για παράδειγμα:

  • Ο διευθυντής ενός τμήματος που έχει ζητήσει ένα νέο πληροφοριακό σύστημα διοίκησης μπορεί να επιθυμεί χαμηλό κόστος, ο αρχιτέκτονας του συστήματος να δίνει έμφαση στην τεχνική αρτιότητα, ενώ ο εργολάβος προγραμματισμού να ενδιαφέρεται για τη μεγιστοποίηση του κέρδους του.
  • Ο αντιπρόεδρος έρευνας μίας εταιρείας ηλεκτρονικών ειδών μπορεί να καθορίζει την επιτυχία ενός νέου προϊόντος εάν αυτό αποτελεί προηγμένη τεχνολογία, ο αντιπρόεδρος του τομέα παραγωγής να αντιλαμβάνεται την επιτυχία ως τη χρήση πρακτικών διεθνούς επιπέδου, ενώ ο αντιπρόεδρος του μάρκετινγκ να ενδιαφέρεται πρωτίστως για τον αριθμό των νέων χαρακτηριστικών.
  • Ο κύριος ενός κτηματολογικού έργου ανάπτυξης μπορεί να εστιάζει στην έγκαιρη ολοκλήρωση, το τοπικό κυβερνητικό κλιμάκιο να επιθυμεί τη μεγιστοποίηση των εσόδων από φόρους, μία περιβαλλοντική ομάδα να επιθυμεί την ελαχιστοποίηση των αντίξοων επιδράσεων στο περιβάλλον, ενώ οι κάτοικοι στις γειτονικές περιοχές να ελπίζουν ότι μπορούν να πετύχουν τη μεταφορά του έργου αλλού.

 

Οι Περιοχές Ειδίκευσης της Διοίκησης Εργων

Στο χώρο της διοίκησης έργων, υπάρχουν μοναδικά εργαλεία και τεχνικές που χρησιμοποιούνται. Ωστόσο, η κατανόηση και η εφαρμογή των γνώσεων, των ικανοτήτων, των εργαλείων και των τεχνικών, που αναγνωρίζονται εν γένει ως σωστή πρακτική, δεν επαρκούν από μόνα τους για την αποτελεσματική διοίκηση έργων, η οποία απαιτεί από την ομάδα διοίκησης να κατανοεί και να χρησιμοποιεί γνώσεις και ικανότητες από τουλάχιστον πέντε θεμελιώδεις περιοχές:

  • Τις Βασικές Γνώσεις στη Διοίκηση Έργων
  • Γνώσεις, πρότυπα και κανονισμούς των περιοχών εφαρμογής
  • Κατανόηση του περιβάλλοντος έργων
  • Γνώσεις και ικανότητες γενικής διοίκησης
  • Διαπροσωπικές ικανότητες

 

 

Σχήμα 2: Οι Περιοχές Ειδίκευσης της Διοίκησης Έργων.

 

Στο Σχήμα 2 απεικονίζεται η σχέση μεταξύ αυτών των περιοχών, όπου παρατηρείται ότι εν γένει παρουσιάζουν επικαλύψεις. Δεν είναι απαραίτητο κάθε μέλος της ομάδας έργου να είναι γνώστης όλων των περιοχών και στην πράξη αυτό είναι σπάνιο. Είναι ωστόσο σημαντικό, η ομάδα διοίκησης έργου να είναι εξοικειωμένη με τις Βασικές Γνώσεις στη Διοίκηση Έργων καθώς και τις υπόλοιπες τέσσερις περιοχές διοίκησης, ώστε να διοικήσει αποτελεσματικά ένα έργο. Οι βασικές γνώσεις αναλύονται ευρύτερα σε ξεχωριστό άρθρο. Για τις υπόλοιπες περιοχές είναι χρήσιμο να τεθούν υπόψη τα ακόλουθα:

(α) Οι περιοχές εφαρμογής αφορούν κατηγορίες έργων που έχουν κοινά στοιχεία σημαντικά στα έργα αυτά, αλλά τα οποία δεν είναι απαραίτητα ή παρόντα σε όλα τα έργα. Οι περιοχές εφαρμογών συνήθως προσδιορίζονται με βάση:

  • Λειτουργικά τμήματα και υποστηρικτικά καθήκοντα, όπως νομική, διοίκηση παραγωγής και αποθεμάτων, μάρκετινγκ, εφοδιαστική και προσωπικό
  • Τεχνικά στοιχεία, όπως ανάπτυξη ή μηχανική λογισμικού, και ορισμένες φορές ένα συγκεκριμένο είδος μηχανικής όπως μηχανική ύδρευσης και αποχέτευσης ή κατασκευαστική μηχανική
  • Διοικητικές ειδικεύσεις, όπως κυβερνητικές συμβάσεις, ανάπτυξη κοινοτήτων, ή ανάπτυξη νέων προϊόντων
  • Βιομηχανικές ομάδες, όπως αυτοκινητοβιομηχανία, χημική βιομηχανία, αγροτική βιομηχανία, ή οικονομικές υπηρεσίες.

Κάθε περιοχή εφαρμογής έχει εν γένει ένα σύνολο αποδεκτών προτύπων και πρακτικών, συνήθως κωδικοποιημένων με τη μορφή κανονισμών, τους οποίους οφείλει να γνωρίζει η ομάδα διοίκησης.

(β) Για την κατανόηση του περιβάλλοντος του έργου, η ομάδα διοίκησης πρέπει να εξετάσει το έργο ως προς τις ακόλουθες πτυχές του:

  • Πολιτισμικό και κοινωνικό περιβάλλον. Η ομάδα πρέπει να κατανοεί το πώς το έργο επηρεάζει τους ανθρώπους και αντίστροφα, δηλαδή να κατανοεί τις διάφορε απόψεις των οικονομικών, δημογραφικών, εκπαιδευτικών, ηθικών, εθνικών, θρησκευτικών κλπ. χαρακτηριστικών των ανθρώπων που επηρεάζει το έργο ή που ενδεχομένως ενδιαφέρονται για αυτό.
  • Διεθνές και πολιτικό περιβάλλον. Ορισμένα μέλη της ομάδας ενδεχομένως απαιτείται να εξοικειωθούν με εφαρμοστέους διεθνείς, εθνικούς, περιφερειακούς και τοπικούς νόμους και έθιμα, καθώς και με το πολιτικό κλίμα που θα μπορούσε να επηρεάσει το έργο. Ορισμένοι διεθνείς παράγοντες που πρέπει να εξετάζονται είναι οι διαφορές της ώρας, εθνικές και τοπικές εορτές, ταξιδιωτικές απαιτήσεις για κατά πρόσωπο συναντήσεις, κλπ.
  • Φυσικό περιβάλλον. Εάν το έργο θα επηρεάσει το φυσικό του περίγυρο, ορισμένα μέλη της ομάδας θα πρέπει να είναι γνώστες των παραγόντων της τοπικής οικολογίας και της φυσικής γεωγραφίας που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το έργο ή να επηρεασθούν από αυτό.

(γ) Στο θέμα των γνώσεων και ικανοτήτων γενικής διοίκησης, περιλαμβάνεται ο σχεδιασμός, η οργάνωση, η στελέχωση, η εκτέλεση και ο έλεγχος των λειτουργιών μίας εξελισσόμενης επιχείρησης. Η γενική διοίκηση παρέχει τις βάσεις για την ανάπτυξη ικανοτήτων διοίκησης έργων και είναι συχνά προαπαιτούμενη για το διευθυντή του έργου. Η γενική διοίκηση περιλαμβάνει υποστηρικτικούς τομείς όπως:

  • Οικονομική διοίκηση και λογιστική
  • Αγορές και προμήθειες
  • Πωλήσεις και μάρκετινγκ
  • Συμβάσεις και εμπορικό δίκαιο
  • Παραγωγή και διανομή
  • Εφοδιαστική και προμηθευτική αλυσίδα
  • Στρατηγικό, τακτικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό
  • Οργανωτικές δομές, οργανωσιακή συμπεριφορά, διαχείριση προσωπικού, αμοιβές, οφέλη και επαγγελματικές εξελίξεις
  • Πρακτικές υγιεινής και ασφάλειας
  • Τεχνολογία πληροφοριών.

(δ) Τέλος, η διαχείριση των διαπροσωπικών σχέσεων περιλαμβάνει:

  • Αποτελεσματική επικοινωνία, δηλαδή ανταλλαγή πληροφοριών
  • Επηρεασμό της οργάνωσης, δηλαδή ικανότητα να «γίνονται πράγματα»
  • Ηγεσία, δηλαδή ανάπτυξη ενός οράματος και στρατηγικής και έμπνευση των ανθρώπων να επιτύχουν αυτό το όραμα και τη στρατηγική
  • Κίνητρα, δηλαδή ενεργοποίηση των ανθρώπων ώστε να πετύχουν ψηλά επίπεδα απόδοσης και να ξεπεράσουν τα εμπόδια των αλλαγών
  • Διαχείριση διαπραγματεύσεων και αντιπαραθέσεων, δηλαδή συνεννόηση με τρίτους ώστε να τεθούν όροι ή να επέλθει μία συμφωνία
  • Επίλυση προβλημάτων, δηλαδή συνδυασμό του ορισμού του προβλήματος, του προσδιορισμού και της ανάλυσης εναλλακτικών λύσεων, και της λήψης αποφάσεων.

 

Συμπεράσματα

Στο παρόν άρθρο, δόθηκαν οι βάσεις για την κατανόηση των εννοιών του έργου και της διοίκησης έργου και αναλύθηκε η σημασία των συμμετόχων στην έκβαση ενός έργου. Επίσης, περιγράφηκαν οι περιοχές ειδίκευσης που πρέπει να ικανοποιούνται από την ομάδα διοίκησης, προκειμένου να διασφαλίζεται η επιτυχής εκτέλεση ενός έργου. Στο επόμενο άρθρο, περιγράφεται το μεθοδολογικό πλαίσιο της διοίκησης έργων, οι βασικές γνώσεις που απαιτούνται και ο οδηγός που τις καλύπτει.

 

Διαβάστηκε 6542 φορές

Website Security Test

ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ